Η Αθήνα είναι πολύ όμορφη τελικά. Αν σου δωθεί η ευκαιρία να την περπατήσεις το βράδυ, κάντο. Η πόλη σιγουρα δε κοιμάται ποτέ. Σήμερα έτυχε να γυρίσω σπίτι με τα πόδια από την Πλατεία Αττικής μέχρι τα Πατήσια. Για κάποιο άγνωστο λόγο οι αισθήσεις μου ήταν οξυμένες. Έβλεπα του περαστικούς και σκεφτόμουν “που πάει αυτός τώρα… τί κάνει τέτοια ώρα στους δρόμους;”. Μπόρεσα να διακρίνω ήχους που κατά τη διάρκεια της ημέρας επικαλύπτονται από τη φασαρία. Ο θόρυβος από τα αυτοκίνητα που κινούνται στο δρόμο αποκτά περιοδικότητα. Ο δημοτικός φωτισμός δίνει άλλη όψη στα αντικείμενα. Σα να τονίζει την ιστορία τους. Η Αθήνα το βράδυ μετατρέπεται σε πόλη μυστηριώδη και απόκοσμη. Αν διαθέσεις το χρόνο να την παρατηρήσεις προσεκτικά, θα ανακαλύψεις ότι είναι πραγματικά εντυπωσιακή…